دسته بندی کالایی و مجوز های صادراتی
در آيين نامه اجرايي قانون امور گمركي صادرات به دو دسته تقسيم شده است .
1- صادرات قطعي
2- صادرات موقت
صادرات قطعي عبارت است از كالائي كه به منظور فروش يا مصرف در كشورهاي خارج از ايران به خارج فرستاده مي شود . صادرات موقت به صدور كالا به خارج از كشور براي انجام منظورهاي موقتي ( مثلا تعمير يا تكميل كالا ، شركت در نمايشگاه ) و برگشت آن به كشور گفته مي شود .
آنچه در اين مقوله مد نظر است صادرات قطعي است .
اسناد و مدارك لازم جهت صادرات :
- اخذ كارت بازرگاني معتبر به نام صادر كننده
- اخذ مجوز صدور ( در صورتيكه براي صدور كالاي مورد نظر ،توسط وزات بازرگاني موافقت كلي اعلام نشد باشد
- اخذگواهي بهداشت و قرنطينه ( دامي ، نباتي – حسب مورد )
- گواهي استاندارد ( در صورتيكه كالا مشمول مقررات اجباري استاندارد صادراتي باشد) .
- گواهي انرژي اتمي ( حسب مورد ) كه به اين مجوزها گواهي هاي مرسوم نيز گفته مي شود .
- تهيه صورت عدل بندي Packing List ( در صورتيكه كالا گوناگون باشد )
- شناسنامه فرش ( فقط براي فرش دستباف )
مجوزهاي صادرات :
كالاهاي صادراتي بر حسب مجوز صدور به سه گروه تقسيم مي شوند .
- 1
- 2
1- كالاي مجاز :كالائي است كه صدور آن با رعايت ضوابط نياز به كسب مجوز ندارد . منظور از ( ضوابط ) آن دسته ترتيباتي است كه رعايت آن براي صادرات پاره اي از كالاها قانوناً ضروري است مانند ضوابط استاندارد ، گواهي بهداشت انساني ، دامي ، نباتي
2- كالاي مشروط : كالائي است كه صدور آن با كسب مجوز امكان پذير است . پس از اعلام نظر موافق وزارتخانه هاي ذيربط كه اصطلاحاً ( موافقت كلي ) ناميده مي شود ، و پس از ابلاغ آن به گمرك توسط وزارت بازرگاني براي صدور كالاهاي موضوع موافقت كلي ، نيازي به مراجعه متقاضي به وزارتخانه يا سازمان مربوط و اخذ مجوز موردي نخواهد بود .
3- كالاهاي ممنوع الصدور: كالائي است كه صدور آن به موجب شرع مقدس اسلام ( به اعتبار خريد و فروش يامصرف ) و يا به موجب قانون ممنوع گردد. دولت مي تواند بنا به مقتضيات و شرايط خاص زماني با رعايت قوانين مربوطه صدور بعضي از كالاها را ممنوع نمايد.
